ฉันมีรถฉันมีนาฬิกา ฉันมีมากมายทรัพย์สินเงินตรา
มีบ้านหลังใหญ่ฉันมีไร่มีนา ฉันมีนารีรุมเล้ากายา
ฉันมีแหวนเพชรฉันมีสร้อยทอง ถ้าเรื่องแบงค์พันฉันมีเป็นกอง
มีสปีดโบ๊ทวิ่งเล่นในคลอง รูปร่างฉันดีใครใครก็ต้องมอง
ฉันมีรถไฟฉันมีเครื่องบิน ฉันมีกุ้งมังกรในทุกมื้อที่กิน
ฉันมี Vodka เหล้ารัมมีเหล้าจิน โฉนดฉันมีฉันรวยที่ดิน
ฉันมี Lambo ฉันมี Ferrari let's go gogo ฉันชอบปาร์ตี้
Oh no no no ฉันเมาแล้วสิ ฉันน่ะ show show show ทุกอย่างที่มี
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน ในตอนที่ฉันต้องจากไป
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน ชีวิตไม่มีอะไรมากมาย
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน เท่านั้นที่ฉันไว้ห่มกาย
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน จะเกิดเป็นใครมึงก็ต้องตาย
ฉันไม่มีทรัพย์สินอันใด ฉันเป็นคนหนึ่งคนที่เหมือนคนทั่วไป
ฉันไม่มีนาไม่มีสวนลำไย รถยนต์ฉันไม่มีฉันมีแค่มอเตอร์ไซ
บ้านฉันก็มีเพื่อเอาไว้ซุกหัวนอน เปิดทีวีเพื่อเอาไว้ดูละคร
มีอิสระตามวิถีคนจร ไม่เคยช้อปปิ้งออนไลน์ แบบแบงค์เทามีทอน
และฉันมีชีวิตวันวัน ตรากตรำทำงานเนื้อตัวคันคัน
รับจ้างขุดมันเยอะเป็นตันตัน ถ้าป่วยก็ต้องตายเพราะไม่มีประกัน
สู้มานานตอนนี้โรยรา ลูกสองคนครับปริญญา ฉันสุขดีแม้จะธรรมดา
ถึงตอนสุดท้ายแค่โบกมืออำลา
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน ในตอนที่ฉันต้องจากไป
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน ชีวิตไม่มีอะไรมากมาย
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน เท่านั้นที่ฉันไว้ห่มกาย
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน จะเกิดเป็นใครมึงก็ต้องตาย
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน ในตอนที่ฉันต้องจากไป
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน ชีวิตไม่มีอะไรมากมาย
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน เท่านั้นที่ฉันไว้ห่มกาย
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน จะเกิดเป็นใครมึงก็ต้องตาย
เองคนเลวฉันคนดี เราเป็นคนจนเขาเป็นคนมี
เอง ป.4 ส่วนฉัน ป.ตรี เราไม่หล่อแต่เค้านารี
ทำนาปีฉันเป็นชาวนา หน้าตาดีเองเป็นดารา
โลกเหล่านี้ บลาบลาบลา ตีค่าของคนให้มาเป็นราคา
มึงเป็นใครกูว่าไม่สำคัญ หนึ่งชีวิตเราก็มีเท่ากัน
มีสุขทุกข์เข้ามาพัวพัน สติของมึงก็ทำให้รู้เท่าทัน
มีเท่ากันนั้นคือหนึ่งชีวิต เส้นแบ่งคือมึงจะเลวหรือดี
ไม่แบ่งตามทรัพย์สินที่มี และเพื่อนร่วมทุกข์กูต้องไปอยู่ดี
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน ในตอนที่ฉันต้องจากไป
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน ชีวิตไม่มีอะไรมากมาย
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน เท่านั้นที่ฉันไว้ห่มกาย
สุดท้ายก็เหลือแค่ผ้าหนึ่งผืน จะเกิดเป็นใครมึงก็ต้องตาย